لوازم خانگی

وبسایت ourworldwidedata.org اطلاعات به روزی از کشورهایی که سطوح مختلفی از ردیابی بیماران را انجام می‌دهند منتشرکرده که بر اساس داده‌های این وب سایت عمده کشورها حتی بسیاری از کشورهای آفریقایی سطوحی از این ردیابی را اجرایی کرده‌اند. اما کشورهای بسیار معدودی که ایران نیز یکی از آن‌هاست، هیچ سطحی از ردیابی بیماران را تا به امروز انجام نداده‌اند. از جمله دیگر کشورهایی که هیچ سطحی از ردیابی را برای کنترل مبتلایان کرونا به کار نگرفته‌اند می‌توان به سوریه، بوسنی، اردن، یمن، نیجریه، کنگو، تانزانیا، ونزوئلا، کلمبیا و نیکاراگوئه اشاره‌ کرد.

حال چند هفته‌ای است که زمزمه‌هایی از همکاری وزارت بهداشت با وزارت ارتباطات برای اجرای طرح ردیابی هوشمند مبتلایان کرونا به گوش می‌رسد. چندی پیش علی‌ربیعی، سخنگوی دولت اعلام کرده بود هر فردی که در آزمایشگاه به او اعلام شده مبتلا به کروناست از شیوه‌های مختلف از جمله ردیابی موبایل مورد کنترل قرار می‌گیرد و در صورت خروج از خانه، جرایم سنگینی به وی تعلق می‌گیرد.

موضوعی که هیچ وقت تا به امروز عملی نشده است. علیرضا رئیسی، معاون بهداشت وزارت بهداشت نیز گفته بود: «باید افراد مبتلا به ویروس کرونا را زود پیدا کرده و اطرافیان آنها را هم شناسایی کنیم و اگر این فرد جایی رفته و برگشته، باید ردیابی شده و افراد را پیدا کنیم که به همین منظور با هماهنگی وزارت ارتباطات، ردیابی هوشمند از هفته آینده اجرا می‌شود.» وی توضیح داد که آزمایشگاه‌های کشور به یکدیگر متصل شده‌اند. آزمایشگاه‌های خصوصی و دولتی که تست کرونا انجام می‌دهند، جواب تست در پرونده الکترونیک او ثبت شده و بهورز و مراقب سلامت مشاهده می‌کند که چه کسانی مبتلا شده‌اند.

محمد اسماعیل اکبری، مشاور وزیر بهداشت هم با اشاره به اینکه ردیابی ویروس‌ها مهم‌تر از ردیابی افراد است، گفته بود: «وضع کشور ما از همه کشورهایی که در تلویزیون نشان می‌دهید، بدتر است. او با بیان اینکه الان در مسیری قرار گرفته‌ایم که باید ۸ ماه قبل در آن قرار می‌گرفتیم، اظهار کرد: باید ویروس را ردیابی کنیم و پیگیری ویروس کاری است که در جنوب شرقی آسیا اتفاق افتاده است.

اکبری در گفت‌وگو با باشگاه خبرنگاران جوان تاکید کرده بود: «ما شبکه قدرتمندی داریم که کارشان را بلد هستند، اگر بها بدهیم معجزه می‌کنند، باید نظام شبکه بهداشت را تقویت کنیم تا کار پیشگیری و پیگیری ویروس صورت گیرد، کشف ویروس یکی از وظایف ماست، باید مانع حضور فرد مبتلا در جامعه شویم، در کنترل اپیدمی اگر نقاهتگاه نداشته باشیم، باخته‌ایم.» به‌رغم همه این تاکیدها برنامه‌ای برای ردیابی بیماران مبتلا به کرونا انجام نشد و بسیاری از کارشناسان معتقدند همین یک عامل مهم در شیوع گسترده این بیماری در ایران است.

 فرصت تکنولوژی برای مقابله با کرونا

بخش تکنولوژی از ابتدای شیوع کرونا برای مقابله با آن به میان آمده و محصولات متعدد و مختلفی برای مقابله با این ویروس عرضه شده با این حال کنترل و رهگیری افراد عموما توسط سیستم‌های موبایل انجام می‌گیرد. در زمانی که ضریب نفوذ موبایل در ایران حالا به ۱۵۰ درصد رسیده می‌توان انتظار داشت که از این دسترسی همگانی برای رهگیری بیماران کرونا بهره گرفت ویژگی که حداقل تا امروز در ایران اجرایی نشده است.

در طرح‌های ردیابی هوشمند برای کنترل مبتلایان به ویروس، تکنولوژی‌های مبتنی بر فناوری اطلاعات نقشی کلیدی دارند و استفاده از فناوری‌های دیجیتال در کنار دیگر روش‌های ردیابی، می‌تواند هم چالش‌های ذکر شده را رفع کند و هم اجرای فرآیند را تسریع کند. بسیاری از کشورها برای مدیریت داده‌های ردیابی هوشمند، از نرم افزاری که توسط WHO راه‌اندازی شد استفاده می‌کنند. به کمک این نرم افزار موارد ابتلا و تماس‌هایی که با دیگر افراد داشته‌اند ثبت و مورد بررسی قرار می‌گیرند. البته کشورهایی نیز کار ردیابی را با استفاده از نرم‌افزارها یا اپ‌های اختصاصی خود انجام می‌دهند. استفاده از این نرم افزار به تسهیل نظارت و پیگیری موارد مشکوک توسط کادر بهداشتی کمک می‌کند. همچنین با بررسی نتایج ثبت شده در این بانک اطلاعاتی، می‌توان روش‌هایی که در درمان یا کنترل بیماری موثرتر بوده‌اند را نیز شناسایی کرد.

در سنگاپور با نصب داوطلبانه یک اپلیکیشن روی گوشی موبایل افراد، با استفاده از بلوتوث می‌توان دستگاه‌هایی که در نزدیکی هر فرد وجود داشته‌اند را شناسایی کرد و ردیابی دقیقی از افرادی که در مدت مشخصی در نزدیکی فرد مبتلا وجود داشته‌اند به ثبت رساند.همچنین در صورتی که تست کرونای آن فرد مثبت بوده باشد،این امر به مسوولان بهداشتی ناحیه اطلاع داده شده و پیامی مبنی بر حضور در نزدیکی یک فرد مبتلا، برای اشخاصی که در نزدیکی وی حضور داشته و احتمال ابتلای آنها به ویروس وجود دارد ارسال می‌شود. استفاده از این روش تکنولوژی‌محور می‌تواند چالش‌های مرتبط با به‌خاطر نیاوردن یا امتناع از اظهار ارتباط با برخی افراد را برطرف کند و انجام فرآیند را نیز تسریع کند. تکنولوژی‌های مشابهی نیز در کشورهای اروپایی به‌کار گرفته شده است و به‌جای بلوتوث از GPS برای ردیابی موارد مشکوک استفاده می‌‌شود. از چالش‌های این روش تکنولوژی‌محور برای ردیابی نیز می‌توان به مواردی اشاره کرد که افراد به دلایلی قادر به حمل گوشی موبایل خود در تمامی مکان‌هایی که به آن تردد می‌کنند، نیستند. در چنین مواردی ردیابی معمول می‌تواند جایگزین شود.

در مواردی که از اپلیکیشن‌های موبایلی برای ردیابی تردد موارد ابتلا یا مشکوک استفاده می‌شود، ترغیب مردم برای رسیدن به نرخ نصب حداکثری توسط افراد اهمیت بسزایی دارد؛ به همین دلیل در چنین مواردی باید با فرهنگ‌سازی درست و گسترده افراد را به نصب اپلیکیشن تشویق کرد. مثلا در سنگاپور با وجود راه‌اندازی اپ ردیابی اختصاصی و کمپین گسترده برای اطلاع‌رسانی موضوع، چند هفته پس از شروع طرح از هر ۶ نفر تنها یک نفر اپلیکیشن را دانلود و نصب کرده بود. در اجرای طرح ردیابی موارد با ریسک بالا، زمان تشخیص و صداقت فرد در ارائه داده‌های درست از ارتباطات گذشته بسیار مهم است و استفاده از تکنولوژی در اجرای این برنامه می‌تواند این چالش‌ها را رفع کند. همچنین از آنجا که میانگین زمان مورد‌نیاز برای تهیه داده از فرد توسط یک کارشناس حدود ۸۰ دقیقه است، روش‌های مبتنی بر فناوری‌های دیجیتال می‌تواند باعث صرفه‌جویی در زمان و منابع شود. در شناسایی ارتباطات پرخطر با فرد مبتلا، مبنای تشخیص تماس‌ها با فاصله کمتر از ۲ متر و به‌مدت بیش از ۱۵ دقیقه است.

 تجربه جهانی به‌کارگیری برنامه ردیابی هوشمند

این صحبت‌ها فرصت خوبی است تا به تجربه کشورهای دیگری که در زمینه ردیابی هوشمند و کنترل ویروس کرونا موفق عمل کرده‌اند، نگاهی بیندازیم. کارشناسان معتقدند بیشترین احتمال انتقال ویروس‌کرونا از فرد بیمار به دیگران، در یک هفته ابتدای بیماری است و پس از آن قدرت سرایت بیماری کاهش قابل‌توجهی پیدا می‌کند. همچنین افراد دو روز پیش از اینکه علائم بیماری بروز پیدا کند قابلیت انتقال ویروس به دیگر افراد را دارا هستند؛ در نتیجه شناسایی به‌موقع بیماران و نزدیکان آنها و قرنطینه‌کردن افراد، تاثیر بسزایی در کنترل بیماری دارد.

در اجرای این طرح در کشور انگلستان، از وب اپلیکیشن برای ثبت داده‌های کاربران استفاده شد و کارشناسان ردیابی موارد ابتلا که در تیم‌های بهداشت و درمان این کشور حضور داشتند، در هفته چند صد مورد را شناسایی می‌کردند. هرچه این طرح زودتر به‌کار گرفته شود، بار کاری تحمیل شده به تیم‌های شناسایی کمتر خواهد بود، به همین دلیل این کشور از ماه مارس ۲۰۲۰ (فروردین ماه سال جاری) تمرکز خود را از کنترل تمام افراد جامعه، به شناسایی و ردیابی موارد با احتمال بالای ابتلا تغییر داد.

پس از مدتی از اجرای طرح که شیوع بیماری کاهش پیدا کرد، اجرای این طرح برای تیم‌های شناسایی و ردیابی به مراتب آسان‌تر از روزهای ابتدایی شد. در راستای اجرای طرح ردیابی و کنترل موارد ابتلا، برنامه‌ای تحت عنوان تست NHS) National Health Service)‌راه‌اندازی شد و در کنار آن هزاران کارشناس ردیابی در این کشور به‌کار گرفته شدند. نکته جالب‌توجه آنکه این کارشناسان ردیابی به‌‌کار گرفته شده در این طرح نیاز به مهارت خارق‌العاده‌ای ندارند و طی یک روز می‌توان آنها را برای موارد انجامی آموزش داد و سپس آنها را در همکاری نزدیک با کادر بهداشت و درمان به‌کار گرفت زیرا هماهنگی میان تیم ردیابی، انجام تست و کادر درمان اهمیت بسزایی دارد. طی طرح NHS افراد دارای علائم یا نزدیکان مبتلایان به ویروس‌کرونا، با مراجعه به مراکز درمانی به‌صورت رایگان مورد آزمایش قرار می‌گیرند.

کره‌جنوبی هم یکی از کشورهایی است که از آن به‌عنوان نمونه موفق در کنترل بیماری کرونا یاد می‌شود. این کشور با سرمایه‌گذاری عظیم روی زیرساخت‌های مرتبط با بهداشت و سلامت، انجام تست‌های تشخیصی در سطح گسترده و نظارت دیجیتال برای اطلاع به‌موقع به شاخه‌های افراد نزدیک به فرد مبتلا برای اقدام سریع، توانست به خوبی از پس این بیماری برآید.

همانند انگلستان، آلمان نیز با گسترش دامنه ابتلای افراد در این کشور، سیستم ردیابی هوشمند سختگیرانه‌ای را اجرایی کرد تا بتواند با انجام طیف وسیعی از تست‌های به‌موقع از افرادی که احتمال ابتلای بالایی داشتند، شیوع کرونا را کنترل کند. مقامات نهاد بهداشت و درمان این کشور، با مکلف کردن مقامات بهداشت محلی برای همکاری نزدیک با متصدیان انجام این ردیابی‌ها توانست اجرای این طرح را تسهیل کند.

کشورهای دیگری مانند تایوان و استرالیا نیز با روشی مشابه یعنی انجام تست‌های تشخیصی در سطح گسترده و ردیابی مبتلایان قطعی و احتمالی از طریق اپلیکیشن‌ها، برای نظارت دقیق بر تردد‌ها و حمایت از مبتلایان برای تامین نیازهای اساسی، توانستند کنترل موثری بر همه‌گیری ویروس‌کرونا داشته باشند. مشاهده می‌شود که انجام تست و ردیابی افراد، اقدام اساسی تمام کشورها در کنترل بیماری بوده است و هر کدام از این کشورها به اقتضای شرایط خود اقدامات موثر دیگری را نیز در کنار این دو مورد انجام داده‌اند.

نکته قابل‌توجه درباره برنامه تست و ردیابی برای تشخیص بیماران احتمالی آن‌ است که این روش تنها در صورتی می‌تواند موثر واقع شود که پس از شناسایی موارد، مکانیزم موثری برای مم کردن افراد به قرنطینه و رعایت محدودیت‌های اعلام‌شده وجود داشته باشد؛ در غیر این‌صورت اگر افراد به دلایل شخصی اقدام به رعایت موارد نکنند، هر طرحی در نهایت محکوم به شکست خواهد بود.

منبع: https://www.beytoote.com/computer/technews/tnews11064319.html

به گزارش فارس به نقل از تک تایمز، یکی از عوامل آسیب پذیر شدن گوشی‌ها در برابر آب استفاده از دکمه‌های فیزیکی در آنها است. پیش بینی می‌شود در سال 2020 طیف گسترده‌ای از گوشی‌ها تنها شاهد وجود دکمه‌های مجازی باشند و همین امر جلوی نفوذ آب به تلفن‌های همراه را می‌گیرد.

در حال حاضر اکثر گوشی‌ها دارای دکمه‌هایی برای تنظیم صدا، روشن و خاموش کردن و غیره هستند. اما استفاده از حسگرهای مافوق صوت نصب دکمه‌های مجازی را بر روی گوشی‌ها ممکن می‌کند که مهم‌ترین مزیت آنها طراحی بدنه گوشی به شکل یکپارچه و افزایش دوام و عمر تلفن‌های همراه است.

یک موسسه نوپا به نام التراسنس در حال مذاکره با برخی شرکت‌های سازنده تلفن همراه است تا این فناوری را در اختیار آنها قرار دهد. این شرکت به همین منظور تراشه کوچکی در ابعاد 1.4 میلیمتر در 2.4 میلیمتر تولید کرده که در ازای آن به 0.5 میلیمتر می‌رسد و امواج صوتی غیرقابل شنیدن توسط انسان را تولید می‌کند که انتقال فرامین را با دکمه‌های مجازی ممکن می‌کند.

تراشه یادشده بخش اصلی حسگری به نام تاچ پوینت را تشکیل می‌دهد که برای طراحی دکمه‌های مجازی به کار می روند و قرار است ماه آینده در نمایشگاه سی ای اس 2020 در معرض دید علاقمندان قرار بگیرند.

 منبع: https://www.beytoote.com/computer/technews/tnews11043702.html

وجود گوشی‌های موسوم به قاتل پرچمداران به یکی از برجسته‌ترین گرایش‌های بازار موبایل در سال‌های اخیر بدل شده است که تجربه اصلی گوشی‌های پرچم‌دار را با قیمت مناسب برای کاربران به ارمغان می‌آورند. بین برندهایی مانند ایسوس، شیائومی و ریلمی در یکی دو سال گذشته انتخاب‌های زیادی ارائه شده ولی باید بگوییم که در سال ۲۰۲۰ به احتمال زیاد تنوع مربوط به این دسته از گوشی‌ها کاهش پیدا می‌کند.

افزایش قیمت تراشه پرچم‌دار

مهم‌ترین چالشی که سازندگان قاتل پرچمداران در سال ۲۰۲۰ باید با آن دست و پنجه نرم کنند، موضوع افزایش قیمت اسنپ‌دراگون ۸۶۵ در مقایسه با دیگر تراشه‌های پرچم‌دار اسنپ‌دراگون است. این تراشه فاقد مودم یکپارچه است و در عوض از مودم ۵G جداگانه بهره می‌برد. با این حال، استفاده از این مودم برای تراشه مذکور اجباری است و تولیدکنندگان نمی‌توانند صرفا از یک مودم ۴G ارزان‌قیمت بهره ببرند. در حال حاضر در بسیاری از بازارهایی که قاتلان پرچمدار پرطرفدار هستند، مانند بازار هند، هنوز اینترنت ۵G به صورت گسترده ارائه نشده است. با این حال، اگر مجموع این مودم و تراشه با قیمت مناسبی ارائه شوند، با مشکل بزرگی مواجه نمی‌شویم اما همه نشانه‌ها حاکی از افزایش شدید قیمت است.

شیائومی مدتی قبل دلایل گران‌تر بودن سری می ۱۰ نسبت به نسل قبلی را اعلام کرد که مشخصاً به دو برابر شدن هزینه مربوط به تراشه اسنپ‌دراگون ۸۶۵ و مودم ۵G آن اشاره شده است. همچنین باید به اظهارات تحلیلگر مشهور، مینگ چی کو، اشاره کنیم که اعلام کرده اسنپ‌دراگون ۸۶۵ به همراه مودم X55 برای سازندگان گوشی‌ها بین ۱۲۰ تا ۱۳۰ دلار هزینه دارد. در همین رابطه شرکت‌هایی گزارش داده‌اند که قیمت نسل قبلی تراشه پرچم‌دار اسنپ‌دراگون حدود ۷۰ دلار بوده است، پس این یعنی با افزایش قیمت قابل توجهی روبرو هستیم.

شرکتی مانند ریلمیهم که به ساخت گوشی‌های مقرون به صرفه شهرت دارد، تصمیم گرفته قیمت قاتل پرچمداران خود را افزایش بدهد. ریلمی X50 پرو در هند با قیمت ۵۲۸ دلار عرضه می‌شود ولی در سال گذشته شاهد عرضه ریلمی X2 پرو با قیمت ۴۱۵ دلار بودیم. البته اسنپ‌دراگون ۸۶۵ به تنهایی مقصر اصلی افزایش قیمت گوشی‌های موردنظر در سال ۲۰۲۰ نیست.

گوشی‌های جدید از تعداد بیشتری از دوربین‌ها بهره می‌برند، نمایشگرها به دلیل افزایش رفرش ریت و دیگر امکانات گران‌تر محسوب می‌شوند، باتری‌ها بزرگ‌تر شده‌اند و تکنولوژی‌های جدید مربوط به رم و حافظه داخلی مورد استفاده قرار می‌گیرد. البته با وجود تمام این مسائل، همچنان قیمت تراشه مهم‌ترین عامل افزایش قیمت این گوشی‌ها است.

آیا در نیمه دوم سال ۲۰۲۰ شمار گوشی‌های قاتل پرچمداران بیشتر می‌شود؟

یک احتمال این است که در نیمه دوم سال جاری، تعداد گوشی‌های پرچمدار مقرون به صرفه افزایش پیدا می‌کند. این موضوع به احتمال کاهش قیمت تراشه پرچم‌دار کوالکام برمی‌گردد که شاید این موضوع با عرضه اسنپ‌دراگون ۸۶۵ پلاس و کاهش قیمت مدل اصلی عملی شود. ولی در مورد این موضوع نمی‌توانیم با قاطعیت اظهارنظر کنیم.

در سال گذشته، کوالکام بعد از عرضه اسنپ‌دراگون ۸۵۵ تصمیم گرفت مدل بهبود یافته آن موسوم به ۸۵۵ پلاس را روانه‌ی بازار کند. اما یکی از مدیران ارشد برند پوکو طب مصاحبه‌ای اعلام کرده حتی بعد از این عرضه هم قیمت تراشه اصلی به اندازه مورد انتظار کاهش پیدا نکرده است. به عبارت دیگر در مورد اگر در سال ۲۰۲۰ هم کوالکام همان مسیر سال گذشته را طی کند، شاهد افت قابل توجه قیمت این تراشه نخواهیم بود.

یکی دیگر از عوامل موثر بر افزایش قیمت گوشی‌های مبتنی بر اسنپ‌دراگون ۸۶۵، به موضوع بهره‌گیری از تعداد بیشتری از ماژول‌های آنتن و دیگر قطعات مربوط به فناوری ۵G برمی‌گردد. البته این افزایش هزینه عمدتا مربوط به پشتیبانی از فناوری امواج میلی‌متری است و با وجود محبوبیت این قابلیت در آمریکا، بسیاری از گوشی‌ها تصمیم گرفته‌اند فعلا از امواج میلی‌متری پشتیبانی نکنند.

احتمال افزایش تعداد گوشی‌های میان‌رده پیشرفته

روزی روزگاری کاربرانی که خواستار ویژگی‌هایی مانند عملکرد روان و نمایشگر جذاب بودند و نمی‌خواستند پول زیادی بپردازند، قاتل پرچمداران خریداری می‌کردند. اما طی یکی دو سال گذشته بسیاری از گوشی‌های میان‌رده هم به راحتی می‌توانند بسیاری از ویژگی‌های اصلی گوشی‌های پرچم‌دار را به ارمغان بیاورند. اگرچه این گوشی‌ها از ویژگی‌های پر زرق‌وبرقی مانند ضد آب بودن و شارژ بی‌سیم بهره نمی‌برند، ولی اغلب قاتلان پرچمدار هم فاقد چنین مشخصه‌هایی هستند.

به لطف عرضه تراشه‌های جدیدی مانند اسنپ‌دراگون ۷۶۵G و ۷۳۰G، مدیاتک Dimensity 800 و Helio G90T وضعیت این گوشی‌ها در سال جدید بهتر هم خواهد شد. طبق بررسی‌های صورت گرفته، جدیدترین تراشه‌های میان‌رده نه‌تنها از لحاظ پردازنده و پردازنده گرافیکی حرف زیادی برای گفتن دارند، بلکه در زمینه عکاسی و فیلمبرداری هم پیشرفت‌های قابل توجهی داشته‌اند.

تحلیلگر مشهور، مینگ چی کو، مدتی قبل اعلام کرد که کوالکام قیمت تراشه اسنپ‌دراگون ۷۶۵ را با کاهش ۲۵ تا ۳۰ درصدی به ۴۰ دلار رسانده که ظاهرا این تصمیم برای فشار بیشتر بر تراشه پرچم‌دار Dimensity 1000 مدیاتک اتخاذ شده است. این در حالی است که تراشه موردنظر مدیاتک با قیمت بین ۶۰ تا ۷۰ دلار فروخته می‌شود.

با توجه به اینکه تراشه‌های میان‌رده موردنظر ارزان‌تر شده‌اند و در عین حال از امکانات بیشتری بهره می‌برند، شرکت‌های سازنده برای ارائه‌ی گوشی‌های میان‌رده به جای قاتلان پرچمدار انگیزه بیشتری پیدا کرده‌اند. مهم‌ترین عیب این رویکرد و استفاده از تراشه پرچم‌دار مربوط به سال گذشته این است که برخی از ویژگی‌های کلیدی تازه‌نفس را از دست می‌دهیم. از جمله این موارد می‌توانیم به فیلمبرداری ۸K، پردازشگر تصویر پرسرعت (برای پردازش تصاویر رزولوشن بالا و سوپر اسلوموشن) و جدیدترین امکانات پردازنده و پردازنده گرافیکی اشاره کنیم.

این شرایط چه معنایی برای گوشی‌های قاتل پرچمداران دارد؟

شرکت‌هایی که گوشی‌های پرچم‌دار مقرون به صرفه را روانه‌ی بازار می‌کردند، اغلب به ناچار با حاشیه سود بسیار اندکی بسنده می‌کردند اما افزایش هزینه تراشه پرچم‌دار در سال ۲۰۲۰ به این معنا است که مشتریان نمی‌توانند انتظار عرضه این گوشی‌ها را با قیمت سابق داشته باشند. در واقع با توجه به شرایط موجود، به نظر می‌رسد کاربران طرفدار این دسته از گوشی‌ها در سال ۲۰۲۰ درگیر سه تصمیم احتمالی می‌شوند.

گزینه اول این است که برای خرید پرچم‌دارانی مانند سری می ۱۰ یا ریلمی X50 پرو قیمت بیشتری نسبت به حد انتظار بپردازند که البته در نهایت این گوشی‌ها نسبت به دیگر گجت‌های مبتنی بر اسنپ‌دراگون ۸۶۵ بسیار ارزان‌تر خواهند بود.

گزینه دوم هم انتخاب یک قاتل پرچم‌دار است که برای دست یافتن به قیمت ۳۰۰ تا ۳۵۰ دلار مرسوم، ویژگی‌های متعددی را فدا کند. این موضوع می‌تواند نمایشگر ارزان‌تر (رزولوشن پایین‌تر، LCD یا فقدان رفرش ریت بالا)، طراحی ارزان‌قیمت (بدنه پلاستیکی)، دوربین‌های کمتر، تکنولوژی قدیمی برای حافظه رم و حافظه داخلی، سرعت شارژ پایین‌تر و دیگر موارد باشد. اما آیا واقعا یک تراشه پرچم‌دار تازه‌نفس ارزش این اقدامات را دارد؟

در نهایت سومین گزینه برای مصرف‌کنندگان این است که یک گوشی میان‌رده پیشرفته خریداری کنند. شرکت‌های سازنده به جای صرف هزینه بیشتر برای تراشه پرچم‌دار، می‌توانند گوشی‌های میان‌رده مبتنی بر نمایشگر بهتر، طراحی جذاب، دوربین باکیفیت، حافظه داخلی بیشتر را روانه‌ی بازار کنند.

در هر صورت، با توجه به شواهد موجود در سال ۲۰۲۰ گوشی‌های قاتل پرچمداران تحت فشار زیادی قرار می‌گیرند ولی احتمالا این فشار چندان طولانی‌مدت نخواهد بود. در سال ۲۰۲۱، قطعات ۵G همه‌گیر می‌شوند و به همین خاطر قیمت آن‌ها کاهش می‌یابد و در نهایت شاهد بازگشت گسترده گوشی‌های پرچم‌دار مقرون به صرفه خواهیم بود.

منبع: https://www.beytoote.com/computer/mobile/enews507607.html

به گزارش خبرنگار مهر، یکی از مهم‌ترین مشکلات خریداران لوازم خانگی، استفاده از خدمات پس از فروش معتبر و مناسب است. نکته جالب توجه اینجاست که با وجود اینکه بیش از دو سال و نیم از ممنوعیت واردات لوازم خانگی به کشور می‌گذرد، عموم مردم از این مسئله بی‌اطلاع هستند؛ چرا که برندهای خارجی هنوز هم با استفاده از حربه قاچاق در بازار عرضه می‌شوند. اما محصولی که در داخل کشور فاقد نمایندگی فعال است، طبیعتاً خدمات پس از فروشی هم ندارد و به عبارت دیگر تلاش خریدار برای استفاده از خدمات گارانتی به جایی نمی‌رسد.

در این بین برخی از سودجویان با ایجاد شرکت‌های صوری و ارائه کارت‌های گارانتی تقلبی، باعث بی‌اعتمادی مردم به خدمات پس از فروش شده‌اند، تا جاییکه برخی خریداران کالا پس از اینکه برای محصول خریداری شده مشکلی به وجود می‌آید، به سرعت متوجه می‌شوند که این کارت‌های گارانتی تقلبی ارزشی نداشته و باید مجدداً آن کالا را تهیه کنند. به همین دلیل و با توجه به چند برابر شدن قیمت لوازم خانگی، اطلاع از فرآیند استعلام اصالت این کالاها، بیش از پیش برای مردم ضرورت پیدا کرده است.

از همین رو، سازمان حمایت از مصرف‌کنندگان و تولیدکنندگان برای فراهم شدن امکان تشخیص کالاهای تقلبی از کالاهای اصیل، سامانه جامع گارانتی را طراحی و راه‌اندازی کرده است.

در این سامانه یک صفحه اختصاصی برای مصرف‌کنندگان کالا ایجاد شده که از طریق آن تمامی گارانتی‌هایی که به نام فرد فعال شده، قابل مشاهده است؛ همچنین خریداران کالا می‌‎توانند از نظرات مشتریان شرکت‌های گارانتی و میزان رضایت افراد از آن‌ها اطلاع پیدا کنند.

به گفته امیرمحمد پرهام‌فر مدیرکل دفتر پیشگیری ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز، مصرف‌کنندگان، تولیدکنندگان و واردکنندگان باید بدانند که هر نوع خدمات پس از فروش تنها ذیل سامانه جامع گارانتی اعتبار و معنا پیدا می‌کند و این سامانه می‌تواند موجب افزایش رضایت مردم در بهره‌مندی از خدمات پس از فروش شرکت‌های لوازم خانگی و دیگر گروه‌های کالایی شود.

استعلام گارانتی لوازم خانگی و موبایل

طبق تصمیمات گرفته شده در سازمان حمایت از مصرف‌کنندگان، ثبت‌نام در سامانه گارانتی از تاریخ ۱۷ تیرماه سال جاری برای واردکنندگان و تولید کنندگان اجباری شده است. در حال حاضر اطلاعات گروه‌های کالایی لوازم خانگی، لوازم صوتی تصویری و تلفن همراه در این سامانه ثبت شده و در ماه‌های آینده، اطلاعات خدمات پس از فروش تمام کالاهای دارای گارانتی در این سامانه ثبت می‌شوند.